Κάθε μέρα όλοι μας λένε τι να κάνουμε, καθηγητές, φίλοι, γονείς, αφεντικά... Γιατι; Γιατί να ακουμε τους κανόνες και αυτούς που είναι απο πάνω μας; Μάλον γιατί υπάρχουν τόσοι κανόνες και πρέπει να τους ακολουθούμε; Τους ακολουθούμε γιατί το συστημα μας πιέζει να το κάνουμε. Η ίδια η κοινωνία μας θέλει όλους ίδιους, να ακολουθούμε την 《μόδα》να ντυνόμαστε το ίδιο, να έχουμε ίδιο κούρεμα, ίδιο τρόπο ζωής, να είμαστε 《πρόβατα》 που ακολουθεί το ένα το άλλο και κοροϊδεύουν το διαφορετικό επειδή η ίδια η κοινωνία αντί να προωθεί το διαφορετικό, το πολεμά. Σύμφωνα με αυτήν πρέπει όλοι να έχουμε επιπλέον τον ίδιο καταναλωτικό χαρακτήρα που είναι εθισμένος στην τεχνολογία κ δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Παράλληλα, όμως, με όλα αυτά μας αφήνει να επηλέξουμε αναμεσα σε κάτι χωρίς λογική. Μας λένε ότι το λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό, παρόλ' αυτα δεν υπάρχει διαθέσιμη δουλειά χωρίς απολυτήριο λυκείου τουλάχιστον. Όμως και μετά το λύκειο δεν είναι όλα τέλεια αφού υπάρχει αδικία και εκμετάλευση παντού! Η αλήθεια έιναι ότι σαν μαθητλης γενικού λυκείου δεν ξέρω πολλά για την αγορά εργασίας και για τις συνθήκες στον επαγκελματικό τομέα σε σχέση με το λύκειο. Ξέρω όμως ότι η αδικία ξεκινάει από την πρώτη λυκείου. Οι μαθητές οφείλουν να φέρνουν ασκήσεις όμως σχεδόν ποτέ δεν τις κάνουν αυτοί. οι ασκήσεις αντιγράφονται από κάπου αλλου. Επιπλέον, το επίπεδο και ο τρόπος διδασκαλίας είναι τέτοιος που όσα πςρισσότερα λευτά ξοδέψεις σε ιδιαίτερα και φροντηστήρια τόσο καλύτερο βαθμό θα πάρεις. (όμως ο βαθμός τι αντιπροσωπεύει και ασχολούνται όλοι με αυτόν αφου δεν βαθμολογούν όλοι οι καθηγητές με τα ίδια κριτήρια, ούτε έχει σχέση με την εξυπνάδα) Στη συνέχεια παρατηρείται ότι ενώ ο κάθε μαθητής έχει κλήση αλλού αναγκάζεται να "σπάει το κεφάλι του" πώς θα καταφέρει να γράψει καλά στα μαθήματα που τον δυσκολέυουν, γιατι να πρέπει να διαβαζει μαθηματα άλλης κατεύθυνσης για να μεγαλώσει τον γενικό του βαθμό και να μη τα παρακολουθεί απλώς όταν αυτά δεν θα του χρειαστούν ποτέ; Ένα άλλο καλό ερώτημα είναι αυτό με το όριο απουσιών, Τελικά θέλετε να παρακολουθήσουμε το μάθημα ενώ εμείς όχι η να το περάσουμε διαβλαζοντας μόνοι μας; Επειδή αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε το μάθηματα συο σχολείο αλλα είναι σαν να μή πήγαμε, απλά χάνουμε 6 ώρες απο τη ζωή μας. Και μετά φτάνει η τρίτη λυκείου, η τάξη που εύχεσαι η μέρα να' χει παραπάνω απο 24 ώρες και διαβάζεις όλη μέρα γιατί η ζωή σου εξαρτάται απο ένα κωλόχαρτο. Και οι αθλητές τι θα κάνουν στο μέλλον όταν δεν υπάρχει μέλλον για τον αθλητισμό στην ελλάδα;
Κανείς δεν μας υποχρεώνει να πάμε λύκειο, ούτε να γράφουμε καλά ουτε τίποτα, μόνο η κοινωνία που ζούμε μας προωθεί να το κάνουμε για να μαστε σαν τους άλλους, να μεγαλώνουμε και να υπακούμε κανόνες ξεχνώντας να ζούμε και να κάνουμε αυτά που μας αρέσουν επειδή όταν είμασταν στην εφηβεία και πετούσαμε στα σύννεφα, μας κώβαν τα φτερά και μας έλεγαν να διαβάσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου